Από το 1993 ακόμη είχε κατατεθεί η σκέψη για μετατροπή του Αξιού σε πλωτό ποτάμι. Μια θαλάσσια φλέβα που θα συνδέσει την Ελλάδα με την καρδιά της Ευρώπης. Η σκέψη του Κ. Τριαρίδη είχε κατατεθεί επί υπουργείας του στο Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, χωρίς ακόμη να φαίνονται στον ορίζονται οι σαρωτικοί Κινέζοι.

Η σκέψη του αείμνηστου Κιλκισιώτη πολιτικού πέρασε στα αζήτητα, μετά πολλών ειρωνικών σχολίων. Ούτε καν μετά πολλών επαίνων. Σήμερα γίνεται γνωστό ότι η πρώτη σκέψη για τον πλωτό Αξιό ανήκει στον αείμνηστο Κων. Καραμανλή. Ο Κ. Τριαρίδης, πολύ πιθανόν να το γνώριζε και απλά να το επανέφερε. Λίγη σημασία έχει όμως. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι 23 χρόνια μετά, η πρόταση επανέρχεται επισήμως από την εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης Σερβία, με κοστολογημένο πλαίσιο και τους Κινέζους πρόθυμους να καλύψουν το μεγαλύτερο μέρος του κόστους για το μεγαλεπίβολο έργο.

Αυτό που επίσης (και δυστυχώς) έχει σημασία, είναι ότι η φιλόδοξη προοπτική περνά απαρατήρητη: τόσο τοπικά όσο και κεντρικά. Εννοείται πως ο ν. Κιλκίς με τους φορείς του, λίγα πράγματα μπορεί να πετύχει. Εως τίποτε δηλαδή. Αυτό που μπορεί όμως σίγουρα είναι η ανάδειξη του θέματος με διαρκή όχληση της Κεντρικής Κυβέρνησης και με ενημέρωση τουλάχιστον των πολιτών του νομού. Εξ άλλου σε επιστολές, δελτία τύπου και ανακοινώσεις, είμαστε περίπου... εξπέρ. Ασχετα αν “κεντρικά” μας αγνοούν τελείως. Οπως στο θέμα του ΤΕΙ, στο θέμα του δρόμου Σάντα-Ασσηρος, στο θέμα του δρόμου Κιλκίς-Δοϊράνης, στο θέμα του Γηροκομείου, του Νοσοκομείου, του Τελωνείου, του Δικαστικού Μεγάρου κλπ, κλπ. Μ’ αυτά ήρθαμε στον κοσμο αυτόν, μ’ αυτά θα τον εγκαταλείψουμε, καθώς φαίνεται.

***

Πριν λίγες εβδομάδες ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Κιλκίς κ. Γ. Τσογγίδης, επανέφερε μια παλαιότερη ιδέα-πρότασή του για κατασκευή αεροδρομίου, Εμπορικού κυρίως, στη Ν. Καβάλα.

Η προ ετών πρότασή του είχε την αντιμετώπιση της ιδέας του Κ. Τριαρίδη: Ειρωνικά χαμόγελα, παρόμοια σχόλια. Η επικαιροποιημένη πρόταση είναι περισσότερο εξειδικευμένη. Με τη σχέση κόστους-οφέλους αδρά διατυπωμένη και ισχυρά τεκμηριωμένη. Η πρόταση αποκτά ιδιαίτερη δυναμική αφού το διεθνές ραγδαία εξελισσόμενο περιβάλλον (γεωστρατηγικό, οικονομικό, πολιτικό), ευνοεί και ενθαρρύνει αποφασιστικά τέτοια σχέδια. Σχέδια που, για καλή μας συγκυρία, υπερβαίνουν τα εθνικά οφέλη και άπτονται διεθνών, πανίσχυρων γεωπολιτικών-οικονομικών συμφερόντων.

Μέχρι στιγμής, και η δεύτερη πρόταση του κ. Τσογγίδη παραμένει στα αζήτητα. Δεν συζητήθηκε σε κανένα οργανωμένο Φορέα του νομού και δεν προωθήθηκε καν στον επόμενο “σταθμό”, την Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας.

Προφανώς θεωρείται εντελώς ουτοπία, εντελώς φαντασίωση, σίγουρα ανέφικτη, περίπου εξωπραγματική. Οπως και ο πλωτός Αξιός που η σύνδεσή του με το Δούναβη, θεωρείται ταξίδι στον Αρη. Κάπως έτσι φαινόταν όμως και η επιθυμία του Κων. Καραμανλή να βάλει την Ελλάδα στην τότε ΕΟΚ...

Εμείς εδώ ας μείνουμε με τις κρασπεδώσεις, την κοπή χόρτων, την αγροτική οδοποιία, την αλλαγή κεραμιδιών στα σχολικά κτίρια. Κι ας θεωρούμε την αλλαγή αμιαντοσωλήνων ως το έργο του αιώνα!

Π. ΦΛΩΡΙΔΗΣ